Thomas Scheibliz
Niet direct de meest warme persoon op aarde. Maar hij is bijzonder professioneel en schildert technisch heel goed.
Wat ik bewonder aan deze man is dat hij zijn kunst echt als bedrijf inzet en zo ziet hij het ook.
Zijn gevoel voor compositie, ritme en kleur vind ik echt heel mooi. Hij maakt zulke wel overwogen beslissingen. Dat zie en voel ik aan dit werk.
De benadering vind ik dus heel goed. Ik vraag mij dan ook meteen af:
Hoe kan je een schilderij met een figuur erin op dezelfde manier benaderen?
Dan denk meteen aan picasso.
Ondanks het feit dat dit fomele werk niet direct mijn gevoel raakt ben ik er toch door gegrepen. Eigenlijk hetzelfde als bij Frank Stella. Ik vind dit werk cool en stoer, dat bewonder ik eraan.
april mei 2020? ( weet niet meer wanneer ik dit heb geschreven)
Rob van Koningsbruggen
op een of andere manier hoort dit filmje van Rob van Koningsbruggen hier ook bij.
Hij zegt iets heel moois in dit filmpje ,
Een werk moet rijpen en rotten.
Er is ook iets waar ik van schrik in dit filmje
Hij zegt dat hij geen vrienden meer heeft. Ik vind hem verbitterd en zuur, ik wil niet zo worden
Hij oogt ook eenzaam
dat wil ik niet
10 juni geschreven 2020
Thomas Scheibliz
Wat waardeer ik en waarom?
Ik heb het eigenlijk hetzelfde als bij Frank Stella. Ik vind dit werk cool en stoer, dat bewonder ik eraan.
Ik waardeer zijn beeldtaal (lexicon) Er zit continuïteit in daardoor wordt hij steeds beter in zijn eigen taal.
In het filmpje op mijn site ( onder de kop Thomas Sheiblitz) zegt hij: Ik doe onderzoek en ik zoek uit wat ik ergens mooi aan vind. Ik denk dat dit een goede vraag is die ik mezelf vaker zou moet stellen.
Ik heb al een tijd je een idee om een filmpje of een overzicht hiervan te maken. Wat vind ik nou zo mooi aan mijn materialen? Of wat vind ik mooi aan een vorm ( gamma glijbaan zie log site)
Hij zegt ook in het filmpje er is nooit iets wat ik 1 op 1 kan gebruiken. Dat begrijp ik ook heel goed, het is altijd een stukje wat je kan gebruiken. De rest moet aangepast worden. En er dan weer een geheel van maken is super moeilijk neemt veel tijd in beslag.
Wat ik bewonder aan deze man is dat hij zijn kunst echt als bedrijf inzet en zo ziet hij het ook. Hij zegt in het filmpje ik doe dit werk al 13 jaar professioneel. Dat wil ik ook op een dag kunnen zeggen. Ik werk al 13 jaar als professioneel kunstenaar.
De vraag is, Hoe kom ik tot dat punt? Hoe bereik ik professionaliteit in mijn kunstenaarschap?
Zijn gevoel voor compositie, ritme en kleur vind ik echt heel mooi. Hij maakt zulke’ weloverwogen’ beslissingen. Dat zie en voel ik aan dit werk. Daar kan ik ook wat van leren, Soms maak ik een werk te snel af. Dan denk ik zo hup klaar, volgende, maar dan vind ik het later niet goed meer. Dan heb ik het te snel gemaakt.
Een kunstwerk moet rijpen en rotten zegt Rob van Koningebrugge, dat is zo waar. Een werk heeft ook tijd nodig, hoeveel tijd weet ik niet. Als ik het werk na een tijd nog goed vind dan is het goed.
Ik zou dus meer aandacht kunnen hebben in het maken. Mezelf meer vragen kunnen stellen als; Waarom deze compositie? Waarom deze combinatie van materialen? En ik moet mezelf ook toespreken- niet meteen op insta plaatsten- dit is nog niet klaar- slaap er nog een nacht over, of slaap er nog 3 nachten over. Je hebt geen haast- maak een weloverwogen beslissing- of als Jacco laatst zei- wees kritisch- kijk goed- anderen zien ook wat jij ziet ( dat was een goed advies)
Spijt is namelijk zo’n rot emotie. Maak fouten, dat is belangrijk, experimenteer, maar maak zorgvuldige beslissingen zodat je geen spijt krijgt.
Het gevaar met een weloverwogen beslissing is natuurlijk wel dat het alle spontaniteit eruit slaat (wat ik overigens helemaal niet vind bij het werk van Thomas Schilitz,) . Dit dat brengt mij bij de volgende kunstenaar Jessica Stockholder.